از اوایل سال ۱۳۵۸ عراقی ها برای ناامن کردن مرزهای ایران و تحریک مردم در منطقه شروع به ارسال انواع و اقسام اسلحه‌ی سبک بودند و مسلسل، کلت، نارنجک، مین ضدنفر و خودرو و حتی آر پی جی هفت، شبانه و مخفیانه وارد مرزهای ایران کردند و در میان عشایر منطقه و یا روستائیان ساکن در مناطق مرزی و اطراف هویزه به طور مجانی و یا با قیمت های پایین و ساختگی پخش و توزیع کردند.
مردم نیز که سال ها از ستم های رژیم شاه به ستوه آمده بودند و یکی از آرزوهایشان داشتن تفنگ و اسلحه بود، به طور گسترده‌ای مسلح شدند. حزب بعث عراق از میان برخی از مردم بی سواد و فقیر منطقه دست به سازماندهی اطلاعاتی زد و تلاش می کرد با توزیع مایحتاج اولیه ای چون روغن، برنج و پودر صابون نیازهای اطلاعاتی خود را تأمین کند.
خوب به یاد دارم در همان سال ۱۳۵۸ سیدحسین علم الهدی و برخی دیگر از نیروهای بومی خوزستانی، برای افشای دخالت‌های رژیم صدام نمایشگاهی در اهواز برپا کردند. در این نمایشگاه اسناد و مدارک انکارناپذیری از دخالت اطلاعاتی، جاسوسی و خراب کاری عراقی ها و حزب بعث در بصره، به نمایش گذاشته شد که با استقبال زیادی روبه رو شد. این نمایشگاه به خوبی نشان داد که عراقی ها تا چه میزان در امور داخلی خوزستان دخالت می کنند و عشایر و روستائیان در نظام نوپای جمهوری اسلامی تحریک و تشویق به شورش و اقدام به هرج و مرج می کنند.
منبع: کتب گزارش به خاک هویزه؛ خاطرات سردار یونس شریفی؛ انتشارات سوره مهر
